محبوبیت رو به رشد درمانهای پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) چندین کیت prp رقیب را به وجود آورده است. براساس تحقیقات شخص ثالث ، اثربخشی درمان های پی ار پی به تحویل دوز درمانی پلاکت های زنده به طور مستقیم به بافت های آسیب دیده بستگی دارد و میزان بازیابی پلاکت ها بین کیت های تجاری در دسترس متفاوت است. در این مقاله تفاوت های اصلی بین کیت های پی ار پی خالص کیت ، از جمله پروتکل های سانتریفیوژ و میزان بازیابی پلاکت بحث شده است.
پزشکانی که به دنبال بهبود نتایج بیمار با درمان پی ار پی هستند ، علاقه مند هستند که یاد بگیرند که کیت های prp خالص پی ار پی را با غلظت پلاکت 7 برابر بالاتر از خون کامل تولید می کنند ، در حالی که نشان داده شده است که پی ار پی با 30 ٪ پلاکت کمتر از کل خون تولید می کند. این تفاوتهای اساسی ریشه در رویکردهای واگرا به سانتریفیوژ دارد. وین طب به سادگی آماده سازی چرخش تک متکی است در حالی که کیت پی ار پی بیشتر پلاکت ها را با یک روش چرخش دوگانه متمرکز می کند.
سانتریفیوژ و بازیابی پلاکت prp
قرعه کشی خون پلاسمایی غنی پلاکت
هر دو کیت prp برای جدا کردن پلاکت ها به اصول سانتریفیوژ دیفرانسیل متکی هستند. در حالی که تحت نیروی شعاعی سانتریفیوژ ، اجزای مختلف خون کامل با وزن از هم جدا می شوند. سنگین ترین عناصر ، گلبول های قرمز ، با سرعت بیشتری حرکت می کنند و در پایین کیت مستقر می شوند و به دنبال آن گلبول های سفید ، پلاکت ها و به دنبال آن پلاسما در بالا قرار می گیرند.
پروتکل های کیت prp خالص وین طب خواستار این است که مایع رویی اولیه تحت یک سانتریفیوژ ثانویه قرار بگیرد. در طی این عناصر خون سانتریفیوژ بعدی به وضوح طبقه بندی می شوند و پلاکت های اضافی از محلول پلاسما خارج می شوند. سانتریفیوژ ثانویه سرم های قیمت کیت prp را با نرخ بازیابی پلاکت بالاتر بازده می دهد.